مبانی نظری تحقیق درمان شناختی- رفتاری
درمان شناختی - رفتاری
فرایندهای درمان شناختی - رفتاری
راهبردها و فنون رویکرد شناختی - رفتاری
1 ) آموزش روش حل مسئله
1 - تعریف مسأله یا مشکل :
2 - ارائه راه حل های ممکن با استفاده از بارش مغزی :
3 - ارزشیابی راه حل های ممکن :
4 - انتخاب بهترین راه حل :
5 - به کارگیری راه حل انتخاب شده :
2 ) کنترل افکار خوآیند منفی
3 ) بازسازي شناختي
4 ) آموزش مثبت نگری
5 ) روش پیکان وارونه
پیشینه ی پژوهشی
پژوهش های انجام شده در داخل کشور
پژوهش های انجام شده در خارج کشور
منابع فارسی
منابع غیر فارسی
درمان شناختی - رفتاری
اصطلاح رفتار درماني شناختي ، نخستين بار در ادبيات علمي ميانه‌ي دهه 1970 به كار
رفت و مباني تجربي رويكردهاي شناختی - رفتاري به مسايل رواني به ابتداي قرن حاضر بر مي‌گردد . در زمان نسبتاً كوتاهي پس از آن ، رفتار درماني شناختي به يك روان‌درماني پيشرو در اكثر كشورهاي غربي تبديل شد . درمان هاي شناختي – رفتاري شامل راهبردهايي هستند كه به منظور تغيير تفكر ، نگرش ، ادراك و رفتار افراد مسئله دار طراحي شده اند . درمان شناختی - رفتاری ، اساساً رويكردي است كه استفاده از آن براي درمان گروه وسيعي از اختلال هاي رواني مورد توجه و حمايت نظري و تجربي فراواني قرار گرفته است . در اين رويكرد که روش هاي شناختي و رفتاري در كنار هم به كار مي روند ، بر شناسايي باورهاي نادرست ، منفي و غيرمنطقي تأثيرگذار بر عواطف و رفتارهاي بيماران و اصلاح اين باورهاي زيربنايي با استفاده از فنون شناختي و رفتاري تأكيد مي شود . درمان شناختی – رفتاری را مي توان هم در موقعيت هاي درمان فردي و هم در موقعيت هاي درمان گروهي بكار گرفت و به نتايج خوبي دست يافت ( به نقل از خدایاری فرد ، 1389 ).
اساساً درمان شناختي - رفتاري از تلفيق دو رويكرد رفتار درماني و رويكرد شناختي پديد آمده است . امروزه اين رويكرد نظريه و نگرش هاي نسبتاً متفاوتي را در خود جاي داده است كه تنها وجه مشترك آنها ، توجه به نقش واسطه ی فرايندهاي شناختي در پردازش اطلاعات و بروز واكنش فرد به محرك هاست . اين رويكرد از اصطلاحات و مفاهيمي استفاده مي كند كه به نحوي در چارچوب رفتاري معنا پيدا مي كنند و قابل ارزيابي و سنجش تلقي مي شوند ( اصلاني و همکاران ، 1386 ). همچنین ، درمان شناختی - رفتاری به عنوان يكي از انواع روان درمانگري از نظر تجربي بسيار معتبر است ، به طوري كه نتايج350 مطالعه ی انجام شده در اين زمينه ، نشان دهنده ی كارايي اين شيوه ی درماني در درمان اختلال هاي روان پزشكي مانند اختلال هاي اضطرابي ، افسردگی و غیره است ( بک و ویشار ، 2000 ). اين رويكرد درماني با وجود اينكه نسبتاً جديد است و قدمت زيادي ندارد ، هم به عنوان يك نظريه و
